قانون، دروازه بهشت

کورش الماسی- آنچه از مفاهیم بهشت و دوزخ آموخته‫ایم این است که ساکنان بهشت زیستی آرام، امن و با رفاه دارند. و ساکنان دوزخ زیستی همراه با عذاب و رنج بی پایان را تجربه می کنند. در آموز های گوناگون وعده وجود آرامش، امنیت، رفاه (غذا، سرپناه، امنیت و...)، زیبایی، شادی، اخلاق، عدم خشونت و... در بهشت به انسانها داده شده است. دور از واقعیت نیست اگر گفته شود که همه این وعده‫ها در کشورهایی که حاکمیت قانون و نه اراده ها مستقر شده است، به طور نسبی محقق شده است. با توجه به انواع چالش‫های اجتماعی و ملی که زیست بسیار دشواری را برای شهروندان ایران زمین رقم زده است، لازم است پرسش شود شهروندان ایران چگونه می‫توانند از دست این همه چالش رها شوند؟انواع چالش ها اجتماعی و ملی در عرصه های گوناگون به ویژه معیشتی که روح و روان شهروندان را بسیار افسرده و آشفته کرده است، به تعبیری، زیست مدنی را از آنچه عقلانی و قابل فهم استف پیوسته دور می کند. یقیناً، بازگشت و توسل به خرد جمعی تنها و کم هزینه ترین مسیر برون رفت از شرایط کنونی است. در این موجز تلاش می شود به راهگشا بودن یکی از تولیدات خرد جمعی یعنی قوانین اجتماعی اشاراتی کلی و مختصر شود.قوانین اجتماعی پدیده های ذهنی برآیند درک و تشخیص انسانها از محیط زیست بسیار خشن، ناامن و خوف انگیز طبیعی است. هر فردی که دارای ذهنی سالم، رها از اندیشه ها و آشفتگی های تاریخی، صادق و میهن دوست، باشد، به سهولت می تواند در تصورات خود زیست طبیعی خارج از مرزهای مدنیت را بازتولید کند. کاملاً کاربردی و عینی خواهد بود اگر بگویم زیست خارج از مدنیت (فقدان قوانین جمعی) همان دوزخی است که قرنها است متولیان و کارشناسان متافیزیک و تاریخ درمورد آن برای انسان‫ها (شهروندان) تبیین کرده‫اند و اینکه زیست اجتماعی مبتنی بر قوانین اجتماعی مصداق آن جهان رویایی (بهشت ) است که در آن امنیت، رفاه و آرامش وجود دارد. چراکه، خردمندانه و پایدار ترین منشاء امنیت، آرامش و رفاه اجتماعی، وجود قوانین اجتماعی (قانون اساسی) یا بیانی دیگر، حاکمیت قانون است. مدنیت پایدار و توسعه یافته بدون مدیریت کلان مبتنی بر قوانین اجتماعی برآمده از فهم چیستی، اهمیت و ضرورت منافع ملی یک توهم یا یک رویا است.اگر استدلال فوق عقلانی و قابل فهم تلقی شود آنگاه می توان ادعا کرد که بهشت همان زیست مدنی مبتنی بر حاکمیت قانون و