گروه جامعه: طی دهههای مختلف در ایران پسوندهای مختلفی در کنار عنوان معلم قرار گرفته است، از تمام وقت، حقالتدریس تا اخیرا پسوندی که سر و صدای بسیاری در میان قشر فرهنگیان و آموزگاران به پا کرده؛ «برونسپار». معلمان برونسپار یا شرکتی عنوانهای تازهای در بازار کار آموزش و پرورش هستند که برای معلمان فرصت شغلی را ایجاد کردهاند که آموزگاران در آن برای دریافت حقوق و مزایا نه با آموزش و پرورش بلکه با پیمانکارانی که با این سازمان قرارداد بستهاند، طرف میشوند. این شرایط وضعیت نامساعدی را برای معلمان برونسپار ایجاد کرده است. وضعیتی که مخالفان طرح خصوصیسازی آموزش و پرورش را بر پافشاری روی نظر خود راسختر کرده است.اولین باری که ماجرای برونسپاری در آموزش و پرورش سر و صدای بسیاری در افکار عمومی به پا کرد طرح برونسپاری آموزش زبانهای خارجی به ویژه زبان انگلیسی بود. طرحی یک فوریتی از سوی شماری از نمایندگان مجلس دهم که بر اساس آن، آموزش زبانهای خارجی به آموزشگاههای خارج از مدرسه سپرده و درنتیجه یادگیری زبان خارجی اختیاری و استخدام معلمان زبان ممنوع میشد. اگرچه سرنوشت این طرح همچنان در هالهای از ابهام است اما این اولین طرح برونسپاری در آموزش و پرورش بود که افکار عمومی نسبت به آن واکنش بسیاری نشان داد. واکنشهایی که عمده آنها مخالفت با طرح خصوصی شدن آموزش زبانهای خارجی بود که به ناعدالتی آموزشی در ایران دامن میزد. با این حال اما خصوصی سازی در آموزش و پرورش در سالهای اخیر به همین جا ختم نشده و به برونسپاری معلمان رسیده است. معلمان برونسپار یا به زبان فعالان صنفی معلمان اجارهای چه کسانی هستند؟ سالانه عده زیادی جوان در آزمون استخدامی آموزش و پرورش شرکت میکنند و در این میان تنها جمع محدودی از آنها پذیرفته میشوند. این سوال مطرح است که تکلیف دیگر افرادی که در آزمون شرکت کردهاند و رویای معلم شدن را در سر دارند، چه میشود؟ برخی از این افراد به صورت حقالتدریس و ساعتی با امید به اینکه روزی استخدام شوند، در مدارس شروع به کار میکنند. درباره وضعیت معلمان حقالتدریس، غیرانتفاعی، سرباز معلمها و آموزشیاران نهضت سوادآموزی بارها شنیدهایم و رسانههای مختلفی نیز داد آنها را به گوش مردم و مسئولان رساندهاند، اما کمتر کسی درباره معلمان برونسپار چیزی میداند. پیدا کردن یکی از معل