حکایت شیرین سینمای تلخ فرهادی

گروه فرهنگ و هنر – در سینمای ایران معدود کارگردانانی هستند که شهرتی جهانی پیدا کرده‌اند. شاید بعد از عباس کیارستمی، اصغر فرهادی شناخته‌شده‌ترین کارگردان ایرانی در جهان باشد، کسی که دو جایزه اسکار را در کارنامه خود دارد. امروز سینمای فرهادی به سبکی مشخص در سینمای ایران تبدیل شده و برخی کارگردانان راه و روش او برای فیلمسازی را الگوی خود قرار داده‌اند. اما این دنباله‌روی‌ها تا چه حد توانسته‌اند موفق باشند؟اصغر فرهادی در سال ۱۳۵۱ در خمینی‌شهر اصفهان به دنیا آمد. او از ۱۳ سالگی به سینما، تئاتر و نویسندگی علاقه‌مند شد و در همان دوران مدرسه، دوره‌هایی در انجمن سینمای جوان ایران گذراند. بعداز دبیرستان در کنکور هنر شرکت کرد و در رشته تئاتر دانشکده‌ هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد و فوق‌لیسانس خود را از دانشگاه تربیت‌مدرس تهران دریافت کرد. او در طول تحصیل، برای هم‌دانشگاهی‌ها و رادیو و تلویزیون نمایشنامه می‌نوشت. فرهادی از سال ۱۳۶۵ فعالیت سینمایی‌اش را شروع کرد، او کارنامه درخشانی از ساخته‌هایش در کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی دارد.اما هیچ‌کس نمی‌تواند ره صدساله را یک شبه طی کند. فرهادی هم از این قاعده مستثنی نبوده است. نخستین کارهای او برای انجمن سینمای جوان اصفهان ساخته شد. فرهادی اولین فیلم تاثیرگذار بر زندگی‌اش را «دوچرخه‌دزدها» اثر «ویتوریو دسیکا» فیلمساز مشهور ایتالیایی می‌داند. خودش می‌گوید آثار «دسیکا»، «فدریکو فلینی»، «اینگمار برگمان»، «میکل‌آنجلو آنتونیونی»، «بیلی وایلدر» و «کریشتوف کیشلوفسکی» در نگاه او به هنر بیشترین تاثیر را داشته‌اند.فرهادی با وجود این‌که پیش‌تر به صورت آماتور کار سینمایی می‌کرد، ولی اولین بار با نوشتن فیلم‌نامه‌ «ارتفاع پست» به کارگردانی «ابراهیم حاتمی‌کیا» به طور حرفه‌ای در میان اهالی سینما شناخته شد. او یک سال بعد اولین فیلم بلند و رسمی خود، «رقص در غبار» را نوشت و کارگردانی کرد. فرهادی به کمک «علیرضا بذرافشان»، «رقص در غبار» را ساخت. این فیلم بسیار شبیه کارهای تلویزیونی فرهادی از جمله «داستان یک شهر» است. رقص در غبار تلفیقی‌ از احساسات‌گرایی، نگاهی ابتدایی به جامعه و روابط اجتماعی آدم‌ها است. اولین اثر اصغر فرهادی نظر مثبت افکار عمومی و منتقدان را جلب کرد و جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم «آسیا پاسیفیک» و تندیس زرین بهترین فیلم‌نامه ر