پنجشنبه, ۳۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 18 April, 2024


۱۳۹۹/۰۴/۱۵ / /
تهرانی‌ها اگر جای رومینا بودند چه‌کار می‌کردند؟
حدیث میرزامحمدی * - در ماه گذشته ماجرای قتل رومینا اشرفی نوجوان 14 ساله تالشی توسط پدرش اذهان عمومی را متاثر کرد. ماجرایی که بسته به زاویه دید هر فرد به گونه‌ای تحلیل شده و نظرات مختلفی درخصوص مقصر و عوامل موثر در آن اظهار شده است. فارغ از تحلیل‌های حقوقی، روانشناسانه و جامعه‌شناسانه که این روزها مطرح شده است، به نظر مردم بهترین کاری که رومینا در این ماجرا می‌توانست انجام دهد تا چنین سرانجامی نداشته باشد چه بود؟ این سوالی است که مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) در روزهای 12 الی 17 خرداد از مردم ساکن در شهر تهران پرسیده است. افراد نمونه در پاسخ به این سوال امکان انتخاب یک گزینه را از میان گزینه‌های مطرح شده داشته‌اند یا می‌توانسته‌اند به سایر موارد و اقداماتی که به نظر آن‌ها بهتر بود رومینا انجام دهد، اما در میان گزینه‌ها نبوده اشاره کنند. گزینه‌هایی که از سوی ایسپا مطرح شده است شامل «صرف نظر کردن از ازدواج با آن پسر»، «ادامه رابطه به صورت پنهانی»، «فرار با آن پسر» و گزینه «سایر موارد» بوده است. بدیهی است اقدامات دیگری مانند مذاکره، گفت‫وگو و مواردی از این دست با توجه به اینکه در موضوع رومینا به نتیجه نرسیده بودند، در گزینه‌های مورد نظر برای این سوال مطرح نشده‌اند. نتایج نشان می‌دهد 35.4 درصد پاسخگویان معتقدند بهترین کاری که رومینا می‌توانست انجام دهد، صرف‫نظر کردن از ازدواج با آن پسر بود. 5.3 درصد گفته‌اند بهترین کار برای رومینا فرار بود و 4.9 درصد ادامه رابطه به صورت پنهانی را بهترین کار می‌دانسته‌اند. همچنین 27.1 درصد به سایر اقدامات اشاره کرده‌اند که پرتکرارترین آنها مواردی همچون مذاکره و گفت‫وگو با خانواده، مراجعه به اورژانس اجتماعی و ازدواج با پسر است. 25.9 درصد نیز در پاسخ به این سوال گزینه نمی‌دانم را انتخاب کرده‌اند.اگرچه درصد قابل توجهی از مردم معتقدند بهترین اقدامی که رومینا می‌توانست انجام دهد صرف نظر کردن از این رابطه بود، اما نکته جالب توجه آن است که حدود 26 درصد پاسخگویان درباره اینکه بهتر بود رومینا تسلیم خواست پدرش شود یا راه دیگری را در پیش بگیرد، اظهار تردید کرده‌اند. بیش از 10 درصد پاسخگویان نیز راه‫حل‌هایی را انتخاب کرده‌اند (فرار و رابطه پنهانی) که می‌توان آنها را راه‫حل‌های از حیث فرهنگی «نامشروع» تلقی کرد. مجموعه این یافته‌ها نشان می