الهام برخوردارهرچه به خردادماه و آغاز به کار مجلس یازدهم نزدیک میشویم رقبای محمدباقر قالیباف برای نشستن بر صندلی ریاست بهارستان کمتر میشوند. شاید او هیچگاه فکرش را نمیکرد تا این اندازه مانع و رقیب برای رسیدن به جایگاه علی لاریجانی داشته باشد. او که همیشه خود را نسبت به دیگران در جایگاه بالاتری برای نشستن بر صندلی بهارستان میدانست حالا تعداد زیادی رقبای درونجناحی را در مقابل خود میبیند که تا به حال در کشور سابقه نداشته است. استعفای زاکانی از نامزدی ریاست مجلس، کم کم اوضاع را برای شهردار سابق ملایمتر کرد. اما او همچنان راه سختی تا نشستن بر صندلی ریاست مجلس در پیش دارد. حالا بعد از رهایی از چنگ پایداریها، قالیباف دیواری سختتر در مقابل دارد و آن وزرای دولت احمدینژاد هستند که پایداریها نیز معتقدند سرسختترین رقیب قالیباف، دولتمردان احمدینژاد محسوب میشوند. هرچند شهردار سابق نباید از میرسلیم نیز غافل باشد. سردار و اصولگرایان برای برداشتن این موانع قرار است چه امتیازات دیگری را واگذار کنند و آیا این طیفها به سهم کمتر از پایداریها راضی خواهند شد؟انصراف توافقی یا بازی پایداریها؟بعد از آنکه زاکانی در توئیترش انصراف خود را از نامزدی ریاست مجلس اعلام کرد، گمانهزنیهای زیادی درباره این انصراف زده شد. اینکه بالاخره پایداریها به چه سهمی رضایت دادند کنارهگیری کنند یا نه آنها گزینه دیگری را در دقیقه نود رو خواهند کرد. حتی برخی از احتمال حمایت پایداریها از وزرای دولت احمدینژاد در مقابل قالیباف خبر دادند. با این حال در همان زمان محمدجواد ابطحی، عضو جبهه پایداری، به «خبرآنلاین» گفته بود: جبهه پایداری همراه با شورای ائتلاف لیست واحد داد و توافق کرد که قالیباف سرلیست واحد باشد و این نشان میدهد که جبهه پایداری مصالح کلی را در نظر میگیرد و اگر ببیند که مدار رای دادن بر دوش قالیباف است این کار را انجام میدهد. او احتمال کاندیداتوری آقا تهرانی برای کرسی ریاست را هم پایین دانسته و حتی تاکید کرده بود که بدون امتیاز گرفتن کنار خواهد رفت.دولتمردان احمدینژاد، اقلیت قدرتمند، یکی از رقبای سرسخت شهردار سابق هستند که برخی این اقلیت را در حال حاضر اصلیترین مانع رسیدن قالیباف به صندلی ریاست میدانند. علی نیکزاد و سیدشمسالدین حسینی دو وزیر دولت احمدینژاد هستند که بیش از دیگران