فراموشی نت‌های کودکی

گروه فرهنگ و هنر – شاید هنوز خیلی از ما روزهای اردوی مدرسه و دسته ‌جمعی خواندن آهنگ‌های کودکانه در اتوبوس را به خاطر داشته باشیم. شعرهایی که مناسب حال و هوای همان سنین کودکی بود. اما حالا دیگر کودکان شعر کودک نمی‌خوانند. حالا ساسی مانکن می‌خوانند و نرو سمیه؛ آهنگ‌هایی با ریتم شش و هشت که تنها تاثیرش بدآموزی و آسیب به کودکی است. اما چرا دیگر مانند گذشته آهنگ‌هایی مناسب کودکان ساخته نمی‌شود؟موسیقی کودکان سبکی از موسیقی است با سازبندی خاص و ملودی‌های ساده و شیرین که توسط آهنگسازان بزرگسال برای کودکان ساخته می‌شود و مخاطبانی تا سطح نوجوانان را در بر می‌گیرد. هدف اصلی از ساخت موسیقی برای کودکان، تفریحی و آموزشی است که در تعلیم و تربیت کودک برای رفتار، آگاه‌سازی، یادگیری، مهارت‌ها، بازی‌ها و آشنایی با فرهنگ بومی نقش مهمی ایفا می‌کند. موسیقی و بازی از مواردی هستند که در درمان بعضی از اختلالات روحی و روانی کودکان موثر است. موسیقی درمانی در کودکان باعث تغییردر خلق و خو می‌شود و زمینه بهبود رفتارهای فردی، اجتماعی، اعتماد به نفس، درمان لکنت زبان و افزایش هوش آنان خواهد شد. امروزه با همکاری پزشکان، روانشناسان کودک و مربیان موسیقی در درمان بیماری‌هایی مانند اوتیسم، بی‌قراری و بیش فعالی از موسیقی درمانی به عنوان یکی از راه‌های موثر برای درمان استفاده می‌شود. بر این اساس از موسیقی‌هایی که در مهد کودک‌ها اجرا یا پخش می‌شود برای نشان دادن و تحریک موفقیت، حس کامیابی و پیروزی در کودکان طراحی می‌شودزمانی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ برنامه‌های کودک تلویزیون با به‌کارگیری بسیاری از افراد شناخته‌شده حوزه فرهنگ و هنر ساخته می‌شد. هنوز با گذشت بیش از 20 دهه برخی از آهنگ‌ها و ترانه‌های آن ایام را از حفظیم. «خونه مادربزرگه»، «آقای حکایتی»، «کلاه قرمزی»، «شهر موش‌ها»، «گلنار» و.... از این جمله هستند.اما رفته رفته در دهه‌های اخیر کمتر و کمتر برنامه برای کودکان ساخته می‌شد و به تبع آن کمتر هم برایشان موسیقی مناسب ساخته شد. حالا می‌بینیم که در اینستاگرام بچه‌ها با آهنگ‌ها ساسی مانکن و تتلو دابسمش می‌سازند. اما چرا دیگر برای کودکان موسیقی مناسب ساخته نمی‌شود؟ بهرام دهقانیار، آهنگساز بسیاری از ترانه‌های ماندگار کودک در دهه 60 و 70 با تایید بر اینکه که یکی از الزامات ساخت موسیقی در حوزه کودک، مطالعه روانشنا