رادیو و تلویزیون ایران زیر عنوان اسلام، قرآن و متکی به تبلیغ دیانت فعالیت می‌کند و متاسفم که بگویم با این حال این دستگاه عریض و طویل صداوسیما در جلب اعتماد عمومی بسیار ناموفق عمل کرده است. عدم موفقیت در جلب اعتماد عمومی چه برای یک دستگاه اجرایی، چه برای یک نهاد حاکمیتی و چه حتی برای یک سیاستمدار بدترین اتفاق ممکن است. صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر مصداق بارزی از این اتفاق است. متاسفانه شرایط به گونه‌ای شده است که هرچه صداوسیما منتشر می‌کند مردم با دیده تردید به آن می‌نگرند. نمونه غیرسیاسی آن هم همین آمار و ارقام و شرایط مربوط به شیوع کووید-19 است که عمدتا در افکار و افواه عموم «تردید» نسبت به آن محرز است. در واقع به‌جای اینکه «رسانه ملی» در راستای اعتمادسازی گام بردارد، اعتماد عمومی را سلب کرده که این اتفاق محصول عملکرد اشتباه سالیان سال است. اخیرا گفت‌وگویی تلویزیونی با روح‌الله زم، گرداننده یکی از کانال‌های ضدانقلاب و محکوم به اعدام از صداوسیما منتشر شده که واکنش‌های بسیاری به همراه داشته است. قابل‌ذکر است که شخصا از چند و چون و ماهیت این پرونده بی‌اطلاع هستم و از آنجا که هیچ اشرافی به فرآیند رسیدگی به این پرونده در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ندارم درمورد جرایم مرتکب شده و اتهامات این فرد اظهارنظری نمی‌کنم منتها ترتیب دادن مصاحبه با این متهم امنیتی در تلویزیون که بیشتر یادآور بازجویی است و حواشی که به دنبال داشت، نشان می‌دهد که صداوسیما در هدف مد نظر خود توفیقی کسب نکرده است. احتمالا هدف صداوسیما از پخش چنین مصاحبه‌هایی جنبه تأدیبی و تنبیهی است اما در این هدف موفق نشده، بلکه با نوع طراحی صورت گرفته باعث تداوم بی‌اعتمادی‌ها شده است.