زخمی از جنگ دوم جهانی

سال 1992 در چنین روزی دولت ژاپن، برای ستم‌هایی که زنان کره‌ای در جریان جنگ دوم جهانی تحمل کرده بودند بار دیگر از مردم کره عذرخواهی کرد. گفتم «بار دیگر» زیرا این اولین عذرخواهی رسمی اینچنینی ژاپنی‌ها نبود و البته به آخرین‌شان هم تبدیل نشد. لی اوک سئون، زنی که سال 2017 حدود 90 سالش بود، تعریف می‌کرد که یکی از روزهای سال 1942 نوجوانی 15 ساله بود که دو سرباز ژاپنی من را نزدیک خانه‌مان در بوسان دزدیدند و به بردگی گرفتند. او را همراه با چند ده دختر کم‌سن و سال دیگر کره‌ای به عشرتکده‌ای در شمال شرقی چین که آن زمان در اشغال ژاپن بود، بردند تا در خدمت سربازان ژاپنی باشند. در آن مکان هر روز با حداقل 5 و گاهی تا 60 نظامی ژاپنی «ملاقات» می‌کرد و برای هر «ملاقات»  هم دستمزد بسیار ناچیزی می‌گرفت. آمار دقیقی از زنان قربانی کره‌ای که در چنین شرایطی در گوشه و کنار مناطق تحت اشغال ژاپن پراکنده بودند وجود ندارد اما در یکی از گزارش‌های شبکه ان‌بی‌سی(که در سایت اینترنتی این شبکه هم موجود است) این عدد را تا 200 هزار نفر تخمین زده‌اند. تقریبا همه این قربانیان در دوره جنگ دخترانی کم‌سن و سال بودند که مجبور شدند به سربازان ژاپنی خدمات جنسی ارایه کنند. آنچه ژاپنی‌ها از آن رسما عذرخواهی کردند نه تجاوز یک دسته سرباز به چند زن در ماجرایی خاص، نه «خدمت» چند زن کره‌ای به سربازان ژاپنی در دوران جنگ دوم جهان که مجبور کردن چند ده هزار دختر کره‌ای به بردگی جنسی، آن‌ هم به شکل برنامه‌ریزی‌شده و سازمان‌یافته بود. البته همه این زنان را به زور به  این کار مجبور نمی‌کردند و بسیاری از آنان را با وعده‌هایی مثل «مدت کوتاهی تن‌فروشی و بعد شغلی بهتر» و حتی ادامه تحصیل و زندگی در کشوری بهتر فریب می‌دادند (کره در زمان جنگ دوم  جهانی یکی از عقب‌مانده‌ترین و فقیرترین کشورهای آسیا بود و بسیاری از مردم آن آرزوی زندگی در کشور دیگری را داشتند و همین «آرزو» هم کار فریب‌شان را آسان‌تر می‌کرد). تا همین چند سال پیش، در کره جنوبی و در امریکا کلیساهایی وجود داشت که شماری از