در خبرها آمده بود که هیات تطبیق فرمانداری تهران با پیشنهاد نامگذاری یکی از خیابانهای تهران به نام «مهندس بازرگان» از طرف شورای شهر تهران مخالفت کرده و ایشان را در ردیف شخصیتهای انقلاب نپذیرفته است. البته مایه تاسف شد، بیشتر از آن جهت که چرا برخی مراجع تصمیمگیری در کشور درباره موضوعات مربوط به خود کماطلاع یا دچار جمود فکری هستند. مرحوم مهندس مهدی بازرگان از دهه سی در مبارزات ملی و اسلامی شرکت و از همان سالها به همراه شهید آیتالله مطهری و مرحوم آیتالله طالقانی نقش اساسی در نزدیک کردن قشر تحصیلکرده و دانشگاهی به روحانیت و سوق دادن آنها به سوی نهضت امام خمینی(ره) داشته است. اگر نهضت اسلامی ما در پانزده خرداد 42 به پیروزی نرسید ولی در 22 بهمن 57 به سرعت به پیروزی رسید، یکی از عوامل آن این بود که قشر تحصیلکرده و دانشگاهی در قیام پانزده خرداد غایب بود و طی این پانزده سال مصلحانی و در راس آنها استاد مطهری و مهندس بازرگان و آیتالله طالقانی این قشر را به سوی اسلام و روحانیت و نهضت امام(ره) سوق دادند. مهندس بازرگان منتخب شورای انقلاب خصوصا استاد مطهری برای نخستوزیری دولت موقت بود که این انتخاب مورد تایید امام خمینی(ره) نیز قرار گرفت. این در حالی است که شهید مطهری انتقاداتی به برخی نظریات بازرگان در مسائل کلامی داشت ولی معتقد بود که بازرگان فردی متشرع و اهل نماز شب است و این عقاید او ناشی از انس با علوم تجربی و ناآشنایی با فلسفه است، همچنان که امام خمینی او را فردی متشرع میدانست. اختلاف نظر در برخی موضوعات باعث نشد که از بهکارگیری او خودداری کنند. این رویه باید راهنما و الگوی ما باشد. اینکه فردی در موضوعی، نظری غیر از نظر رسمی نظام داشته باشد دلیل بر انقلابی نبودن او و پیاده کردن وی از قطار انقلاب نیست. با این روش، در نهایت چند نفر بیشتر در دایره انقلاب باقی نمیمانند. مثلا مهندس بازرگان با تسخیر سفارت امریکا مخالف بود؛ عقیدهای که امروز بسیاری از انقلابیون حتی برخی تسخیرکنندگان دارند. یا او با ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر مخالف بود، باز عقیدهای که امروز بسیاری از افراد دوستدار انقلاب ابراز میکنند. اینها دلیل نمیشود که ما افراد را غیرانقلابی بدانیم و ب