ارتباط مستقیم انتخابات آزاد و مشارکت سیاسی

فارغ از راست و چپ و جریان‌های سیاسی که قدم در مسیر انتخابات می‌گذارند، همواره یک گزاره در فرآیند «انتخاب» از اهمیت بسزایی برخوردار بوده است. «مشارکت سیاسی» گزاره‌ای است که اگر چه خود متاثر از علل و عوامل گوناگونی است اما اغلب نمایی از میزان علقه و علاقه و البته رضایت‌مندی شهروندان از یک حاکمیت به حساب می‌آید. شاید در این سال‌ها انتخاب میان بد و بدتر در میان گزینه‌های کنشگری اصلاح‌طلبان و بدنه اجتماعی‌شان دیده می‌شد اما به هر روی نمی‌توان نادیده گرفت که مشارکت سیاسی حداکثری که عمدتا در انتخابات نشو و نما می‌یابد، همچنان از آن دست آماری به حساب می‌آید که می‌توان قوام یک نظام سیاسی را با آن سنجید. از همین رهگذر هر دو جریان سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا همواره بر مشارکت حداکثری تاکید داشته و دارند اما افزایش میزان مشارکت ملزوماتی می‌خواهد که به نظر می‌رسد این ‌بار دست‌کم برای جریان اصلاح‌طلب فراهم نیست و به تبع آن، می‌توان انتظار داشت بدنه اجتماعی این جریان نیز به دلیل ردصلاحیت‌های گسترده اعمال شده از سوی نهادهای نظارتی تمایل چندانی به مشارکت فعال و گسترده در انتخابات نداشته ‌باشند. با این حال اصلاح‌طلبان همچنان تا ارایه نتایج نهایی احراز صلاحیت‌ها تلاش دارند تا در فضای رسانه‌ای و مجازی از اهمیت این مشارکت بگویند.