هنر کیوان ساکت

در زادروز هنرمند موسیقی، جناب آقای کیوان ساکت بناست سطرهایی درباره ایشان بنویسم. در این مجال مختصر باید به چند نکته اساسی در مورد ایشان اشاره کنم. من آقای ساکت را از زمانی که در گروه عارف با استاد مشکاتیان همکاری داشتند، می‌شناسم. همان ‌وقت‌ها چند بار به ‌طور اتفاقی ایشان را دیدم که برخوردهای بسیار جالبی بود. یک بار بزرگداشت استاد پایور بود که استاد کسایی هم تشریف ‌آورده بودند. یک بار هم در منزل آقای کسایی ایشان را دیدم که آقای ناظری و چند نفر دیگر از دوستان هم بودند. آن شب، آقای ساکت ساز زدند و چقدر هم خوب و به یادماندنی نواختند. استاد کسایی هم که درآن زمان سرحال بودند، تحسین‌ کردند. آقای ساکت پیش از هر چیز یک شخصیت فرهیخته فرهنگی و هنری هستند. خصلتی که لزوما همه از آن برخوردار نیستند. مساله مهم در مورد هنر ایشان، مهارتی است که در زمینه نوازندگی دارند. ایشان نوازنده بسیار متبحری هستند و مهارتی مثال‌‌زدنی در نواختن ساز دارند. توانایی و مهارت بسیار بالای ایشان در نوازندگی، همان قدر که مورد توجه مخاطبان علاقه‌مند و شنوندگان موسیقی قرار می‌گیرد، نزد اهالی حرفه‌ای موسیقی هم امری روشن است.  آقای کیوان ساکت با اینکه نوازنده‌ای حرفه‌ای و استاد هستند اما همچنان دائم در حال تمرین‌اند. این ویژگی را همه نوازندگان ندارند. ایشان هنوز روزانه پنج، شش ساعت تمرین می‌کنند و این ویژگی مهمی است.  وجه دیگری از فعالیت فرهنگی و هنری آقای کیوان ساکت، وجه تدریس است. ایشان به عنوان موسیقیدانی که در زمینه موسیقی ایران صاحب‌نظر هستند و نگرش خوبی در این زمینه دارند...