غزل باغبان پیر

در آن دو سالی که برای گذراندن دوره دکترای تخصصی رشته علوم سیاسی در آکادمی علم‌های جمهوری تاجیکستان در پایتخت این کشور شهر دوشنبه زندگی می‌کردم با بسیاری از شاعران و اهل علم و ادب تاجیکستان که صحبت می‌کردم وقتی سخن از شاعران معاصر در ایران و شعر نو به میان می‌آمد به‌طور عمده چند نام بیشتر مطرح نبود نیما یوشیج - به جز نامش و شهرت به اینکه شعر نو ابداع اوست- مهدی اخوان ثالث و به‌ویژه احمد شاملو چندان مورد توجه نبودند نه اینکه آنها را نمی‌شناختند مثلا اشعاری از اخوان تاثیرگذار هم بوده است بر شعرهایی از شاعران تاجیک بلکه علاقه به شعر آنها کمتر بود. اما فروغ فرخزاد (با توجه به سه دفتر اولش یعنی اسیر، دیوار و عصیان) هوشنگ ابتهاج (سایه) فریدون مشیری سیاوش کسرایی و سهراب سپهری - شعر سهراب این اواخر بیشتر معروفیت یافته است- طرفداران زیادی داشتند و کاملا شناخته شده بودند. در میان شاعران نوگرای ایران اما دو نام بیش از همه در تاجیکستان مطرح بود؛ ابوالقاسم لاهوتی و نادر نادر‌پور.