پیامدهای تحریم تسلیحاتی

بعد از خروج دونالد ترامپ،رییس‌جمهور ایالات متحده امریکا از برجام و تحمیل شدیدترین تحریم‌های اقتصادی و سیاسی بر جمهوری اسلامی ایران، هفته گذشته وزیر خارجه ایالات متحده اعلام کرد از جانب دولت امریکا طرحی را به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه خواهد کرد که تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران بنا بر توافق برجام و قطعنامه 2231شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار است که  پاییز آینده به اتمام می‌رسد، ادامه پیدا کند. استدلال مایک پمپئو هم این است که امریکا به عنوان عضوی از برجام از نظر حقوقی این حق را دارد که چنین طرحی را ارائه کند زیرا که ایران به تعهدات خود پایبند نبوده است.  در این رابطه هر کدام از اعضای برجام عکس‌العمل‌هایی بروز دادند که از میان آنها روسیه و چین و نیز جوزف بورل رئیس کمیسیون سیاست خارجی اتحادیه اروپایی نسبت به این حرکت امریکا واکنش منفی قاطع‌تری نسبت به سه کشور اروپایی عضو برجام نشان دادند. اکثر اعضای برجام معتقدند خروج امریکا از آن این حق که امریکا بتواند طرحی را ارائه دهد که تحریم تسلیحاتی در ایران ادامه یابد از آن کشور سلب شده است.  در این میان و پس از عکس‌العمل منفی کشورهای عضو برجام، حمایت تعداد قابل توجهی از نمایندگان دموکرات و جمهوریخواه کنگره امریکا از تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و توصیه به کاخ سفید مبنی بر همکاری با متحدان اروپایی در این زمینه در جهت موفقیت طرح می‌تواند باعث شود که وزیر خارجه ایالات متحده با دلگرمی بیشتری طرح غیرقانونی خود را علیه جمهوری اسلامی ایران دنبال کند.  با این مقدمه در اینجا این سوال مطرح می‌شود کاخ سفید و وزارت خارجه دولت ترامپ در این وضعیت بحران‌زده کرونایی در امریکا از طرح چنین موضوعی چه هدفی را دنبال می‌کنند؟ حتی اگر بتوانند دیگر اعضای برجام را راضی به ادامه تحریم تسلیحاتی کنند-که در این مورد تردیدهای جدی وجود دارد- آیا به هدف خود رسیده‌اند. در این رابطه می‌توان گفت که ایالات متحده امریکا ملاحظات ذیل را با این طرح دنبال می‌کند:  اول آنکه زمان زیادی به انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده و به ویژه مبارزات انتخاباتی باقی نمانده است. مشکلات جدی اقتصادی ناشی از ویروس کرونا باعث شده ترامپ انتخابات را با نگرانی‌های