لوییس همیلتون برای هفتمین بار برنده جایزه گرندپری انگلیس شد. این قهرمانی دراماتیک در لحظات آخر دور نهایی به دست آمد. همیلتون در دور نهایی روی سه چرخ به حرکتش ادامه داد و تنها چند ثانیه زودتر از مکس ورشتاپن از خط پایان گذشت. راننده هلندی پیش از این به پیت استاپ رفته بود و لاستیکهایش را برای ثبت سریعترین زمان ممکن تعویض کرده بود.
والتری بوتاس دیگر راننده مرسدس و همتیمی همیلتون در بیشتر زمان مسابقه با او بود تا زمانی که راننده فنلاندی نیز دچار مشکلاتی شد و در نهایت رقابت را با فاصله دو دور نسبت به نفر نخست به عنوان نفر یازدهم به پایان رساند. با این حال فعلا دو راننده تیم مرسدس در رتبههای اول و دوم جدول ردهبندی نهایی قرار دارند. بعد از بوتاس چارلز لکلرک از فراری موفق شد در رتبه سوم قرار بگیرد. دانیل ریکاردو از رنو چهارم شد و لندو نوریس از مکلارن در رده پنجم ایستاد. در اواخر مسابقه لوییس همیلتون که با خیالی آسوده و فاصلهای مطمئن نسبت به رقبا حرکت میکرد، ناگهان متوجه شد باد لاستیکش خالی شده است. راننده بریتانیایی مجبور شد دور آخر را با سه لاستیک ادامه دهد و همین موجب شد رقابت در لحظات آخر به شدت هیجانانگیز و نفسگیر شود. در واقع هر دو راننده مرسدس در یک بازه زمانی کوتاه دچار مشکلی یکسان شدند. بوتاس مجبور شد به پیت استاپ برود و به این ترتیب تنها رتبهای که نصیبش شد، جایگاه یازدهم بود. همیلتون اما با همان وضعیت ادامه داد و اول شد. 70 سال از زمان نخستین میزبانی سیلورستون در رقابتهای فرمول یک گذشته است. در آن سال جوزپه فارینا با ماشین آلفا رومئو پیروز شد. در هفتادمین سالگرد رقابتها در این پیست همیلتون موفق شد، هفتمین قهرمانیاش را در این پیست تصاحب کند. این رکوردی دیگر برای رانندهای است که دیوانهوار رکوردها را جابهجا میکند. او حالا در مسابقات خانگی توانسته آلن پروست فرانسوی که 6 قهرمانی به دست آورده بود را پشت سر بگذارد. تعداد کمی نقطه عطف باقی مانده است و به نظر میرسد هیچ کدام فراتر از توان همیلتون نیستند. او تنها 4 پیروزی با رکورد 91 پیروزی مایکل شوماخر فاصله دارد. عنوانی که در این فصل قطعا برای او رقم خواهد خورد. همیلتون با فرم خوب و