حذف عکس دختران از روی جلد کتاب ریاضی سوم دبستان بدون اجازه صاحب طرح، دست بردن در متن داستان روایت شده هوشنگ مرادی‌کرمانی در کتاب فارسی پایه هفتم بدون اجازه نویسنده داستان، دست بردن در متن داستان نادر ابراهیمی در کتاب فارسی پایه هفتم بدون اطلاع (بازماندگان) صاحب اثر، حذف تصویر مقبره کوروش از کتاب عربی یازدهم و حذف نام خسرو انوشیروان از کتاب سوم دبستان. این همه تغییر و به واقع دستبرد فقط در طول چند ماه از آغاز سال تحصیلی جاری خبرساز شده‌اند.
آنچه مسلم است تالیف کتاب‌های درسی باید زیر نظر برنامه‌ریزان درسی و متخصصان هر رشته با استفاده از اصول و الگوهای علمی و متدهای منطقی و عقلانی متناسب با ویژگی‌های دانش‌آموز در هر دوره تحصیلی انجام شود تا ضمن بهره‌گیری از متن، تصاویر و پیش‌بینی فعالیت‌های خاص، دانش‌آموز را به اهداف پیش‌بینی شده رهنمون کند.
سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی کتب درسی به عنوان متولی برنامه‌ریزی آموزشی و تالیف کتب درسی تاکنون هیچ پاسخ قانع‌کننده‌ای نسبت به این تغییرات ارایه نداده است و واکنش‌های پرتعداد به این تغییرات باعث شد که وزیر آموزش و پرورش دستور بازنگری در تغییرات دو سال اخیر در کتاب‌ها را صادر کند.
آن‌گونه که از این اعمال غیرحرفه‌ای برداشت می‌شود، آمران این تغییرات در پی ترویج اخلاق و فرهنگ اسلامی و غلبه هویت دینی بر هویت ملی هستند. اما در این رابطه ذکر دو نکته ضرورت دارد، نخست اینکه با انجام یک کار غیراخلاقی نمی‌توان اخلاق را در هیچ جامعه‌ای نهادینه کرد. دست بردن در طرح، داستان و نوشته یک فرد بدون اجازه وی مسیری غیراخلاقی و البته غیراسلامی برای آموزش اخلاق است که قطعا راه به جایی نخواهد برد.
دومین نکته‌ای که باید به مسوولان سازمان پژوهش یادآوری کرد، این است که هویت ایرانی و اسلامی در طول تاریخ در تعارض با یکدیگر نبوده و گرایش به هر یک از آنها نیازمند باطل یا کمرنگ دانستن دیگری نیست. همان‌طور که در طول قرن‌های متمادی شخصیت‌های فاخری چون سعدی، حافظ، فردوسی و ... در این دیار پرورش یافته که علاوه بر حفظ هویت ایرانی‌شان آثاری از خود برجای گذاشته‌اند که در راه ترویج اخلاق اسلامی نیز بیشترین کارایی را داشته است