این سعادتی است که نصیب ایشان شد و در کنار جایگاه والایی که به لحاظ هنری دارند، از جهت مردمی بودن و دغدغه جامعه داشتن هم همواره نزد مردم ایران عزیزند. دامنه کاری استاد شجریان هم دامنه وسیعی است. ایشان گذشته از همکاری با استادان بزرگ همدوره خود، بعدها با جوانترها هم کار کردند. کار با ارکستر گلها و تصانیف مردمی هم بخشی از کارنامه ایشان است. کارنامهای وسیع و پروپیمان که از ایشان هنرمندی محبوب و تمامعیار ساخته است. یکی از ویژگیهای کار استاد شجریان علاوه بر خواندن ترانهها و تصنیفهای معاصر، اجرای بخش زیادی از ترانههای قدیمی بود که خوانندههای هم تراز و هم عصر ایشان به آن بسیار کمتر میپرداختند و یا اصلا نپرداخته بودند.
این یک ویژگی بسیار بارز ایشان در احیا کردن تصنیفها و ترانههای قدیم بود. ایشان آواز را به میان جوانان جامعه بردند؛ پیش از آن جوانها از موسیقی غیرضربی و ردیفی کمتر لذت میبردند و با آن کمتر ارتباط برقرار میکردند؛ ولی استاد شجریان با تسلط عمیق بر گوشههای مهجور موسیقی و اجراهای استادانه، موجب شد نسل جوان با موسیقی آوازی پیوندی قابلملاحظه برقرار کنند. به نظر من استاد شجریان هنرمند سعادتمندی بودند که هم با معیارهای تخصصی هنری و موسیقایی در جایگاه رفیعی قرار میگیرند و هم از جهت اقبال عمومی و جایگاه اجتماعی. به شخصه بر این عقیدهام که آنچه بیشتر اهمیت دارد آن جنبه مردمی شخصیت ایشان است. تسلط موسیقایی و زیبایی صدا و نغمه ساز بسیار مهماند اما در وهله دوم. همراهی و همدلی با مردم درد کشیده وطن خصلت بسیار ارزشمند ایشان بود. این خصوصیت موجب شد که شجریان در قلب و حافظه تاریخی و حافظه عاطفی مردمان خودش جای بگیرد. تاکنون کمتر هنرمندی این اقبال را داشته که تا این اندازه در روح و جان مردمش نفوذ کند. این حکایت از آن دارد که نام شجریان تا همیشه در حافظه ایرانیها خواهد ماند.