روزنامه واشینگتن‌پست

روزنامه واشینگتن‌پست که امروزه با شعار «دموکراسی در تاریکی می‌میرد» یکی از معتبرترین روزنامه‌های امریکایی ا‌ست که سال 1877 در چنین روزی پایه‌گذاری شد. استیلسون هاچینز این روزنامه را تاسیس کرد و چندی بعد با خرید روزنامه واشینگتن یونیون و ادغام آن با روزنامه خودش، مهم‌ترین رقیب این میدان را از سر راهش برداشت. اما اواخر دهه 1880روزنامه‌اش را به شخص دیگری فروخت. از آن پس هم واشینگتن‌پست چند بار فروخته و دست به دست شد تا اینکه سال 2013 یکی از موسسات جف بزوس آن را خرید و عملا او مالک این روزنامه شد. واشینگتن پست روزنامه‌ای سیاسی است و بهترین گزارش‌ها را درباره دولت و کنگره و کل مجموعه حاکمیت ایالات متحده تولید و منتشر می‌کند. همچنین تا امروز 69  جایزه پولیتزر را بُرده است و از این حیث- بعد از نیویورک‌تایمز- دومین روزنامه پرافتخار امریکایی محسوب می‌شود. گویا از سال 1989 و بعد از پوشش اخبار جنگ امریکا و اسپانیا به روزنامه‌ای اثرگذار بر افکار عمومی تبدیل شد و دایره مخاطبان پیگیر خود را گسترده‌تر کرد. مهم‌ترین گزارش تاریخ این روزنامه به افشای ماجرای رسوایی در هتل واترگیت برمی‌گردد که به استعفای ریچارد نیکسون از ریاست‌جمهوری امریکا منتهی شد و یکی از مشهورترین حوادث تاریخ این کشور در قرن بیستم را رقم زد. مشهورترین سردبیرش هم بن برادلی است که از 1968 تا 1991 یعنی حدود سه دهه و نیم تحریریه این روزنامه را هدایت می‌کرد. البته سردبیر کنونی آن، مارتین بارون را-که از 2012 به واشینگتن پست پیوست- بهترین سردبیر در تاریخ این روزنامه می‌شناسند و می‌گویند او کار تحریریه را نسبت به گذشته چند سطح بالاتر برده است. بارون زمانی که سردبیر بوستون گلوب بود با افشای انحراف جنسی کشیش‌های آن شهر نام خودش را سر زبان‌ها انداخت و فراتر از آن، اهمیت رسانه‌ها در بیان حقیقت را بار دیگر اثبات کرد (ماجرای کشیش‌های بوستون، در فیلم اسکاری افشاگر روایت شده است). اما بزوس حدود یک سال بعد از بارون، واشینگتن پست را از خانواده گراهام خرید. چون به او گفته بودند بارون بهترین گزینه ممکن برای رهبری تحریریه است، ابتدا با کمی تردید و بعد با اطمینان، بارون را در جایگاهش حفظ کرد. بزوس