در سالهای اخیر اخبار مثبت متعددی درباره صنعت پویانمایی کشور شنیدهایم. همچون موفقیتهای بینالمللی پی در پی پسر دلفینی ۱ و همچنین درخشش پسر دلفینی ۲ در جشنواره فجر امسال. موفقیت یک انیمیشن کوتاه ایرانی هم فارغ از نیت آکادمی اسکار یا عملکرد رسانهای سازندگان آن در زمان دریافت جایزه، نشان از این است که