طرح نجات تالاب انزلی با ردیف بودجه سالانه

کشور کم ‌باران و نیمه‌خشک ما، با وجود بهره کم از الگوهای بارشی فعال در خاورمیانه؛ از موهبت اکوسیستم‌های بی‌نظیر آبی در برخی مناطق خود سود می‌برد. تالاب انزلی و دریاچه ارومیه شاخص‌ترین این زیستگاه‌های آبی هستند که علاوه بر تاثیرات زیست محیطی غیرقابل انکار، تاثیرات اقتصادی قابل توجهی روی معیشت مردمان ساکن در منطقه خود دارند.  وابستگی اقتصاد و معیشت ساکنان حاشیه تالاب انزلی با وجود و هستی این اکوسیستم در کنار آثار زیست محیطی و عدم وجود آن همواره این پیام را برای ما به همراه دارد که هزینه موثر و کافی برای نجات و احیای این زیستگاه طبیعی صد‌ها بار از هزینه جبران خسارت ناشی از عدم وجود آن کمتر است. کشاورزی، صیادی و توریسم مشخص‌ترین ممر درآمدی مردم حاشیه تالاب است که حیات آن مستقیما به حیات و هستی این نگین انگشتر گیلان زمین گره خورده است. اگر چه صنایع پیشرفته و سازگار با تالاب‌ها در ایران تاکنون مقوله‌ای ناشناخته بوده است، اما باید موفقیت بسیاری از صنایع فراگیر مانند صنایع مربوط به پرورش ماکیان و جانوران آبزی در حاشیه تالاب را از آثار اقتصادی غیرمستقیم این طبیعت بی‌نظیر دانست. شاید وجود همین تالاب و رودخانه عریض و طویلش که با پیمودن پهنه جلگه گیلان شهر بندری انزلی را در بر گرفته و با ایجاد دلتایی به دریاچه کاسپین می‌ریزد، اصلی‌ترین دلیل به وجود آمدن مهم‌ترین بندر شمال کشور شده که بسیاری از وقایع تاریخی دوران قاجار در خاورمیانه در آن رقم خورده است. برای اینکه اندکی علمی‌تر و دقیق‌تر به گذشته و حال تالاب نگاهی بیندازیم، بد نیست بدانیم که گستره این تالاب با نگاه هیدرولوژیک به 20 هزار هکتار می‌رسد. عده‌ای از کارشناسان اذعان کرده‌اند که عمق آن تا پیش از انقلاب به 8 متر هم می‌رسید و اما روند کوچک شدن و کم‌آبی آن تا به امروز کار را به جایی رسانده است که در عمیق‌ترین جاها در حال حاضر 1.5 متر عمق دارد. تالاب انزلی که گفته می‌شود قدمتی 15000 ساله دارد و برای نام آن یعنی انزلی وجوه تسمیه بسیاری مطرح می‌شود، به احتمال زیاد از یک سیستم خودپالایی موثر و قوی برخوردار بوده که در طول هزاره‌های مختلف از نابودی آن جلوگیری کرده و آن را در دل تاریخ پا بر جا نگه