حامیان خطیبی‌که سکوت کرده است

علیرضا پناهیان خطیب عضو جبهه پایداری که حالا مدتی است به‌دلیل انتشار اسنادی از ثروت شخصی و املاکی که ظاهرا به عنوان «هدیه رفقا» به دست آورده، زیر ذره‌بین افکار عمومی قرار گرفته و هر روز به‌نحوی مورد انتقاد طیفی از کاربران شبکه‌های اجتماعی و دیگر شهروندان است، پنجشنبه‌ای که گذشت میهمان ویژه صداوسیما بود. رسانه‌ای که این یکی، دو دهه اخیر، سعی شد با جا انداختن عنوان «رسانه ملی» به عنوان توصیفی از این رسانه حاکمیتی، تاحدودی از هجمه‌های انتقادی دور شود اما ازقضا همین توصیف، چون باری سنگین بر دوش این رسانه، فشارهای انتقادی به آن را افزایش داده است.  آن‌چه اما شاید موضوع اساسی و بحث جدی غائله اخیر پیرامون زندگی سیاسی این روحانی عضو جبهه پایداری بود و ازقضا چندان هم موردتوجه قرار نگرفت، رویکرد به‌اصطلاح یک بام و دوهوایی بود که طیفی از رسانه‌ها و جریان‌های سیاسی پیش گرفته و درحالی به دفاع از پناهیان پرداختند که در موارد مشابه، هرگز با چنین سعه‌صدر و وسعت‌نظری وارد گود نشده و حاضر نبودند به دیگران تریبون بدهند. طیفی که البته عمدتا از جناح راست و اصولگرایان بودند اما گستردگی واکنش‌های توام با حمایت از پناهیان به‌میزانی بود که بعضا حتی برخی اختلاف درونی میان طیف‌های اصولگرایان را نیز زیر پا گذاشت و از آن فراتر رفت. گستردگی که یک‌سوی آن به ساختمان جام‌جم و صداوسیمای جمهوری اسلامی می‌رسید، طرف دیگرش به روزنامه کیهان و حسین شریعتمداری، مدیرمسوول این روزنامه و البته اضلاع دیگر آن تا برخی دیگر از طیف‌ها و جریان‌های گفتمان اصولگرایی همچون طیفی که حالا مدتی است پس از درگذشت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و تغییر و تحولات در سطح مدیریتی دانشگاه آزاد اسلامی، در روزنامه فرهیختگان و دیگر پایگاه‌های فرهنگی وابسته به دانشگاه آزاد جمع شده و از آن جبهه در مسیر اصولگرایی مدنظر خود گام برمی‌دارند.  با این همه اما از آن‌جا که پناهیان چنانچه حالا با آنچه «هدیه رفقا» می‌خواند، دفاع از او کار دشواری است. کاری دشوار و حتی از برخی مناظر ناشدنی که ازقضا همان موضع یک بام و دوهوای اصولگرایان را یادآور شد. به‌ویژه آن‌گاه ک