سر بر آستان غدیر

وحدت و ائتلاف یا دشمنی و جنگ وقتی تحقق می‌یابد که به گفته دکارت ما بیندیشیم و بر هستی خویش آگاه باشیم. بدون آگاهی از هستی خویش ما ذره‌ای معلق در جهانیم که به‌ هر سویی رانده می‌شویم و ابزاری هستیم در دست قدرتمندان که به هر نحو بخواهند از ما بهره ببرند و بهره ‌بکشند.  امروز در روز عید غدیر دلم هوای مولایم امیرالمومنین را کرد. بی‌اختیار به سمت کتاب الغدیر کشیده ‌شدم. خواستم چند قطعه شعر ناب از شاعران آغازین در سده اول هجری را بخوانم. دیدم مرحوم علامه امینی(ره) می‌گوید: شعر غدیر فراتر از عشق و احساس و ناظر بر حقیقت و عینیت تاریخ است. پس اگر می‌خواهی در این دریای غدیر وارد شوی با آگاهی و از روی عشق و محبت وارد شو. «شاعران غدیر در پی بیان داستانی هستند که در دنیای عینی‌شان واقع شده و آنچه در قالب شعر گفته‌اند، بیان آن حقیقت است». این عینیت در کنار عشق «رهرو حق‌جو را به چشمه زلال حقیقت می‌رساند...و چه بسیار از این آوازها که از دل شاعران برمی‌خیزد، در دل شب نوای دلنشین کاروانیان می‌شود و... در دل رهروان شور زندگی می‌افکند و نوید صبحی دل‌افروز را به بشر می‌دهد». نخستین شاعری که درباره غدیر سروده شاعر بزرگ عرب حسان به ثابت است که همان روز در حضور پیامبر این شعر را سروده است:  ینادیهم یوم الغدیر نبیهم/ بخم و أسمع بالرسول منادیا فقال فمن مولاکم و ولیکم/ فقالوا و لم یبدوا هناک التعادیا إلهک مولانا و أنت ولینا/  و لم‌تر منا فی المقالة عاصیا فقال له قم یا علی فإننی/ رضیتک من بعدی إماما و هادیا فمن کنت مولاه فهذا ولیه/ فکونوا له أنصار صدق موالیا هناک دعا‌اللهم وال ولیه/ و کن للذی عادی علیا معادیا پیامبر آنان را در روز غدیر و در غدیر غم نداد داد. به ندای پیامبر گوش فرا دهید. پس گفت: چه کس مولا و ولی شماست؟ پس بی‌درنگ گفتند: خدایت مولای ما و تو ولی ما هستی و هرگز از ما نافرمانی نخواهی دید. پس به علی گفت: برخیز ‌ای علی که همانا من تو را پس از خود امام و راهبر مردم انتخاب کردم. پس هر آن‌که را من مولای اویم، [علی] مولای اوست. پس او را یار و از سرِ صدق فرمانبردار باشید. آنجا بود که دعا فرمود بارالها یار دوستدار و فرمانبردار او با