سال72 تهران کمکم در حال پوستانداختن بود. جنگ دیگر بر وضعیت شهرها سایه نینداخته بود و ریتم زندگی در پس تحریمها، کمبودها و مشکلات عادی نشان میداد. جوانان سال72 همان دختر و پسرهای خردسال57 بودند که انقلاب را روی شانه پدران یا از درون کالسکههایی که مادرانشان میراندند میشناختند؛ جوانانی که حالا به سد سخت کنکور رسیده بودند و اگر شانس میآوردند و این سد را میشکستند فصل تازهای از زندگی برایشان آغاز میشد، هرچند که خیلیهایشان هم به این حد نمیرسیدند و وسط راه جا میماندند. …