[ترجمه سپیده سرایی] زکریا تامر، استاد برجسته داستان کوتاه عربی، در نوزده سالگی به‌عنوان آهنگر در کارخانه‌ای در دمشق مشغول به کار شد. او در روز چند ساعت کتاب‌های مختلف می‌خواند. از‌سال ۱۹۵۷ نوشتن داستان کوتاه را آغاز کرد و برای مدتی مدیر دایره نشر وزارت فرهنگ سوریه و پس از آن سردبیر مجله‌هایی مانند «الموقف العربی» و «المعرفه» شد. او در ایجاد اتحادیه نویسندگان سوریه نقش مهمی ایفا کرد و چهار‌سال به‌عنوان معاون رئیس اتحادیه انتخاب شد. بیشتر داستان‌های کوتاهش تمی سوررئالیستی علیه ستم و استثمار سیاسی یا اجتماعی دارند. در پی انتشار دو مجموعه «ببرهای روز دهم» و «زانوان شکسته» به زبان انگلیسی، در‌سال ۲۰۰۹ توانست جایزه ادبی بین‌المللی مونترال و بلو متروپولیس را از آن خود کند. کتاب «رعد» مجموعه‌ای است از داستان‌های بسیار کوتاه او که فضای سوررئالی آن و استفاده از جریان سیال ذهن از ویژگی‌های بارز این مجموعه است. در این کتاب با اینکه داستان‌ها بسیار کوتاه و در حد دو سه صفحه هستند اما عمق آنها مخاطب را حیرت‌زده می‌کند. این همان خاصیت داستانک است که ذهن خواننده را درگیر می‌کند و مخاطبش را به فکر می‌اندازد. تامر در یادداشتی ویژه در ترجمه این کتاب به فارسی نوشته: «مایلم این قصه‌ها را کبوترانی آوازه‌خوان بنامم. کبوتران من در جستوجوی سرزمینی که جان‌شان را امان دهد از جایی به جایی دیگر پرواز کرده‌اند.» آنچه در ادامه می‌خوانید گفت‌وگویی است با زکریا تامر درباره کتاب «رعد».