عهد مودت در داردانل ‏

قرن نوزدهم میلادی را باید عصر زوال امپراتوری‌ها قلمداد کرد. دوره‌ای که برخی دولت‌های قدرتمند پس از قرن‌ها یکه‌تازی، ‏افولی همه‌جانبه را پذیرا شدند و به دلیل تقسیم متعادل ضعف بین همه رقبا، زمینه چیرگی یکی بر دیگری آنچنان محلی از ‏اعراب نداشت. در این عصر همچنین اغلب پیمان‌ها و معاهدات بین‌المللی بیش از آنکه ایجابی یا سلبی باشد از نوعی معامله ‏و بده‌بستان خبر می‌داد. درست همانند معاهده داردانل که 211‌سال پیش در چنین روزی، برابر 5پنجم ژانویه 1809 میلادی، ‏میان دو امپراتوری بریتانیا و عثمانی به امضا رسید و طی آن قرار شد انگلیسی‌ها دست از سر مصر بردارند و در مقابل ‏دولت عثمانی نیز تعهد کرد مانع عبور ناوگان امپراتوری روسیه از تنگه بسفر و داردانل برای ورود به دریای سیاه - حتی ‏در زمان صلح - شود. پیمان داردانل همچنین برای دوره‌ای نسبتاً طولانی رونق روابط تجاری بین دو قلمرو را رقم زد که ‏این تا زمان آغاز جنگ جهانی اول و قرار گرفتن دو دولت در جبهه‌های مختلف کماکان ادامه یافت.