[شهروند] پرچم‌ها عموما به‌عنوان نشانه‌ای برای شناسایی کشورها یا سازمان‌ها یا گروه‌ها قلمداد می‌شوند؛ اما تفکر پشت این اشکال و رنگ‌های نقش بسته بر پارچه‌ها، خصوصا وقتی پای پرچم یک کشور در میان است، کمی پیچیده‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد.
1- پرچم‌ها و نمادها: هر کدام از اشکال به کار رفته در پرچم‌ها معنایی دارد. ستاره و هلال ماه: هلال ماه و ستاره، سمبل شناخته‌شده اسلام است و بعضی از کشورهای مسلمان از این اِلِمان در پرچم‌هایشان استفاده می‌کنند. این نماد قبل‌ها در پرچم امپراتوری عثمانی استفاده می‌شد، اما حالا در جمهوری آذربایجان، ترکیه، تونس و مالزی هم به کار گرفته می‌شود. صلیب: در اغلب پرچم‌ها صلیب نماد مسیحیت است. نمادهای زیادی برای نشان‌دادن مسیحیت وجود دارد، اما صلیب متداول‌ترین آنهاست. انگلستان، گرجستان، نروژ، سوئد و دانمارک هم از این قاعده پیروی کرده‌اند و خیلی از کشورهای اسکاندیناوی هم همین‌طور. حیوانات: در پرچم اکوادور پرنده‌ای به نام کُندُر طراحی شده که نماد ملی این کشور است. کشورهای زیادی هستند که برای القای حس شجاعت و قدرت از حیواناتی مثل شیر یا حیوانات افسانه‌ای در طراحی پرچم‌هایشان استفاده کرده‌اند؛ مثلا کشور ولز از اژدها و آلبانی از یک عقاب دو سر در پرچم‌شان استفاده کرده‌اند.
2- رنگ یا تاریخ یک سرزمین: رنگ پرچم‌ها هم از گذشته‌های دور و دراز سرزمین‌ها حکایت دارد. قرمز، آبی و زرد از رنگ‌های پرتکرار در پرچم‌هاست. قرمز: در بیشتر پرچم‌ها ردی از این رنگ دیده می‌شود؛ مثلا پرتغالی‌ها برای نشان‌دادن خون‌های ریخته‌شده در راه حفظ کشورشان و مراکشی‌ها برای نشان‌دادن شجاعت و قدرت مردم‌شان از آن استفاده کرده‌اند. آبی: رنگ آبی برخلاف تصور عام، معنای آسمان یا دریا نمی‌دهد. آبی سمبل صلح و آزادی است. زرد یا طلایی: زرد یا طلایی نشان ثروت، انرژی و نور است. سبز: سبز در پرچم نشانگر طبیعت غنی و کشاورزی یک کشور است. گاهی نیز می‌تواند نماد جوانی و امید باشد. مشکی: رنگ مشکی معمولا در پرچم&zwn