فرجام‌خواهی برای میراث ماندگار

[شهروند] مسئولان شهرداری تهران می‌گویند که هیچ زمانی مانند دوره کنونی، دغدغه حفاظت از میراث فرهنگی در پایتخت مطرح نبوده است. می‌گویند مدیران شهرداری در دوره فعلی با چند شعار روی کار آمدند که یکی از مهم‌ترین‌های آن توجه به تاریخ و حفظ اصالت بناها بوده است. با وجود این شعارها و این رویکردها اما همچنان هم مانند گذشته خبری درباره تخریب یک آثار تاریخی یا خانه‌ای که متعلق به یک شخص ممتاز در کشور بوده، به گوش می‌رسد. خبرهایی که گاه خود متولیان امر شهری هم نسبت به آن اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند. خودشان را مقصر نمی‌دانند و قصور را به گردن مالک، پیمانکار یا حتی میراث فرهنگی می‌اندازند. آن طرف ماجرا که گاهی میراث فرهنگی است، اما همواره انگشت تخریب بناهایی را که ثبت ملی نشدند، به گردن شهرداری و پیمانکاران می‌اندازد. این گفت‌وگوهای متضاد تنها به خانه‌های تاریخی و خانه‌های اشخاص معروف محدود نمی‌شود، بسیاری از بناهای تاریخی و قدیمی هم مشمول این گفت‌وگوهای متناقض می‌شوند. اظهارنظرهایی که به بناها و خانه‌های تاریخی تهران محدود نمی‌شوند و گاه تا نیشابور و کرمان و حتی بوشهر هم می‌رسند. هنگامی که خبر اقدام تخریب مخابره می‌شود، معمولا خبرنگاران و فعالان میراث فرهنگی پای کار می‌آیند و تلاش می‌کنند تا بتوانند از تخریب جلوگیری کنند. تلاشی که البته گاه هم دیرهنگام و عبث می‌نماید.