کارگردان‌های کارنابلد

[نیره خادمی] از ساخت نخستین انیمیشن ایرانی که تنها 13  ثانیه بود، 63 ‌سال گذشته، اثری به نام ملانصرالدین که اسفندیار احمدیه، انیماتور و نقاش ایرانی، آن را در‌ سال 1336 ساخته بود. حالا انیمیشن‌های بلند سینمایی هم در ایران ساخته می‌شود، از 70 تا 100 دقیقه و برخی مثل آخرین داستان، شاهزاده روم، فیلشاه و تهران۱۵۰۰ اکران‌ها و موفقیت‌های محدود داخلی یا بین‌المللی به دست آورده‌اند اما هنوز به جایگاه قابل قبولی نرسیده‌اند. بهرام عظیمی، کارگردان انیمیشن، فیلمنامه‌نویسی که سال‌ها برای تلویزیون انیمیشن‌های کوتاه ساخته است هم اگر چه نگاه مثبتی به انیمیشن‌های کوتاه ایرانی دارد اما معتقد است در ساخت انیمیشن‌های بلند داستانی هنوز جای کار داریم. عظیمی که نوروز ‌سال 92 انیمیشن «تهران۱۵۰۰» را به‌ عنوان نخستین پویانمایی بلند ایرانی در کارنامه خود به ثبت رساند، دوشنبه عصر در گفت‌وگوی زنده اینستاگرامی خانه هنرمندان به میزبانی کیوان کثیریان، روزنامه‌نگار و منتقد سینما، درباره انیمیشن ایرانی و دلایل موفق‌نبودن آن صحبت کرد. از نظر او، برای ساخت انیمیشن در زمینه تجهیزات چیزی از دنیا کم نداریم اما مسائل دیگری چون خطوط قرمزها بر تولید یک اثر باکیفیت و قابل رقابت در دنیا تأثیرگذار است. «تکنیک یک بخش انیمیشن است که بر جذابیت کار در کنار داستان، موسیقی و کیفیت دوبله موثر است. 20‌درصد از انیمیشن‌های تلویزیونی ما قابل قبول است اما به 80‌درصد باقیمانده آن آب بسته شده است، عادت کرده‌ایم وقتی کاری خوب در نیامده است، گفته‌ایم که پول خوبی نداده‌اند در حالی ‌که اتفاقا پول خوبی هم گرفته شده است. شرط ساختن آثار خوب فقط سناریو و پول نیست و به شرافت آدم‌ها هم بستگی دارد. انیمیشن‌های کوتاه جشنواره‌ای نقطه اوج انیمیشن در ایران است؛ چون دیگر آنجا آقا بالاسر وجود ندارد و دست‌مان بسته نیست. انیمیشن بلند داستانی ما در مقایسه با خارجی‌ها تعطیل است؛ البته 5 یا 6 کار خوب در ایران داریم اما باید ببینیم کارهایمان در کشورهایی جز عراق، افغانستان یا لبنان اکران می‌شود و استقبالی دارد یا نه. درست است که همه چیز را گردن نبود پخش‌کننده می&