بیم و امیدهای جهان کرونایی

یازدهم اکتبر ۲۰۲۰، تصویر نوزادی که ماسک را از چهره دکتر برمی‌دارد، در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود. بسیاری می‌گویند شاید او با این کارش دارد نوید دنیایی بدون کرونا را می‌دهد. مردم نیازمند خوش‌بینی و بارقه‌ای از امید هستند و حالا یک کودک نشانه‌ای است برای آنچه همگان آرزوی آن را دارند. این تصویر توسط پزشک ساکن دوبی «سامر چایب» در فیس‌بوک به اشتراک گذاشته شد. دکتر در زیر عکس نوشته بود: «همه ما نشانه‌ای می‌خواهیم که به‌زودی ماسک را برداریم.» واقعیت این است که جامعه جهانی توقع همه‌گیری و تداوم این بیماری را نداشت. بسیاری از خانواده‌ها داغدار شده و بسیاری از مردان و زنان شاغل، کارهای خود را از دست داده‌اند. ویروس تحولی شگرف در روابط انسانی به وجود آورد و حالا تعاریف ما از زندگی و سبک زندگی دچار تحول شده است. بسیاری از ما نمی‌توانیم زندگی بدون ماسک را در آینده تجسم کنیم، چراکه انزوا و قرنطینه و فاصله‌گذاری‌های اجتماعی ما را مأیوس و دلمرده و آسیب‌دیده کرده است. اما ناگهان یک جرقه، یک عکس، یک لبخند، یک نشانه می‌تواند نیرویی عظیم و تحرکی غیرقابل پیش‌بینی را در ما به وجود آورد. کودک بی‌نام و نشانی در جغرافیایی دیگر، پیام‌آور آینده‌ای است که می‌تواند با لبخند توأم باشد و آبستن رشد و پویایی. در هنگامی که مدیریت کرونا در جهان با بن‌بست‌های عدیده‌ای مواجه شده است و مردم انگیزه‌های خود را برای مبارزه پیگیر و محافظت از خود از دست داده‌اند و می‌روند تا تسلیم خستگی شوند، این عکس، امیدآفرین است؛ درست مثل چالش رقص مدافعان سلامت در ماه‌های آغازین شیوع ویروس کرونا. این عکس جدای از منظر زیباشناختی می‌تواند سرفصلی باشد بر ظهور بارقه امید در عصر تیرگی مرگ‌های ناخواسته.