افزایش فاصله میان دستمزد و هزینههای زندگی، کارگران را به انجام مشاغل دوم و سوم وادار کرده و خانوادههایشان را در معرض آسیبهای روانی و اجتماعی قرار داده است. این وضعیت نهتنها آرزوهای بلندمدت را از کارگران سلب میکند، بلکه نسلهای آینده را نیز با خطر ترک تحصیل و تداوم چرخه فقر مواجه میسازد.