طبق سنتها و آئینهای مذهبی، اجتماعی و عرفی رایج در جامعه، عموما مردم کشور ما نان کهنه یا بیات را به دلیل اینکه آن را نعمتی الهی و برکت سفره میدانند دور نمیریزند و اغلب این نانها را برای تحویل به نان خشکیها نگه میدارند. اما آیا شیوه نگهداری این نانها صحیح است و ارائه آنها به نان خشکیها و سپس به دامداریها کار درستی است آیا راهکارهای دیگری وجود ندارد؟