یک استاد پاتولوژی و پزشکی آزمایشگاهی دردانشگاه ویسکانسین میگوید: «اگرچه پیوند عروق مصنوعی با موفقیت در کلینیکها برای ترمیم رگهای بزرگ مورد استفاده قرار گرفتهاند اما منابع برای عروقی با قطر کوچک که بیشتر برای جراحی بایپس عروق کرونر استفاده میشوند، محدود هستند. این دستاورد گام مهمی در پیشرفت فناوری سلولهای بنیادی برای مهندسی زیستی پیوند عروقی برای ترمیم عروق قلب و برگردان بالینی آنهاست.»