نهتنها حوادثی که پایان تراژیکی مانند مرگ زنان به دنبال دارند، بلکه در حوادث دیگر، در خشونتهای آشکار خانگی، در خشونت خیابانی و آنلاین که عموما زنان به عنوان سوژه انتخاب میشوند، نه برای کسانی که از تماشای این آزارها لذت میبرند و با همذاتپنداری با مزاحمان به رضایت جسمی و روانی میرسند، بلکه برای افرادی که هنوز از شأن انسانی خودشان سقوط نکردهاند، این سوال همیشه وجود دارد که چه نوع واکنشی بهترین نوع واکنش در موقعیت مشاهده خشونت علیه دیگران است.