در ایران با توجه به بستر تاریخی و شرایط فرهنگی بسیار ریشهدار، زنان همیشه به حریم خصوصی اختصاص داشته و مردان به حریم عمومی. از قضا هم حریم خصوصی نباید افشا شود و به بیرون درز کند. از اینرو بسیاری خشونتها افشا نمیشده و باورهایی مانند اینکه «با لباس سفید عروس میشوی و با کفن سفید میمیری» رواج پیدا کرد.