در جهانی که ارزش افراد اغلب با میزان تولید و موفقیت شغلیشان سنجیده میشود، احساس گناه بهخاطر استراحت یا «هیچ کاری نکردن» به تجربهای رایج تبدیل شده است. با این حال، پژوهشها و متخصصان سلامت روان تأکید میکنند که استراحت نهتنها نشانه تنبلی نیست، بلکه عاملی ضروری برای پیشگیری از فرسودگی شغلی، حفظ سلامت روان و افزایش بهرهوری پایدار است.