کره جنوبی در دهه 1960 یکی از فقیرترین کشورهای جهان بود. کشوری ویرانشده از جنگ که نه منابع طبیعی داشت، نه سرمایهای برای رشد و نه صنعتی که اقتصادش را جان بخشد. مردمانی خسته و گرسنه که ناچار بودند برای تأمین حداقلهای زندگی، وطن خود را ترک کنند و به کشورهای دیگر مهاجرت کنند تا در معادن تاریک یا بیمارستانهای بیگانه کار کنند.