پرسش این است که میان گفتگوی مستقیم باغیر مستقیم چه تفاوتی است که ایران بر رو در رو نبودن مذاکرات تأکید کرده و در پی واسطهها میگردد. گفته میشود در آینده کشور دیگری به جای عمان خواهد نشست. چرا وزیرخارجه نباید با توان واختیارات کافی گفتگوهارا مدیریت کند؟