مطالعه و اجرای هر برنامه توسعهای در کشور نیاز به ارائه گزارش ارزیابی زیستمحیطی دارد، البته نهتنها در متن یا در کلام بلکه در عمل. اینک با توجه به اوضاع بحرانی محیط زیست در ایران تصور عموم بر آن است که در تهیه برنامههای توسعه هرچند الفاظ پرطمطراقی مانند پیوستهای زیستمحیطی آورده شده، ولی در عمل خبری از اجرای این پیوستها نیست و محیط زیست مانند دُرّ یتیم رهاشدهای است.