مهار پدیده بیخانمانی هدفگذاری مشترکی است که روی میز کار سیاستگذاران اغلب کشورهای جهان قرار دارد. مسکن عمومی یا مسکن اجتماعی یکی از مهمترین این راهکارها در کشورهای توسعهیافته بوده و توسط سایر کشورها الگوبرداری شده است. ایدهپردازان مسکن اجتماعی و مسکن عمومی معتقدند که ساخت مسکن دولتی و واگذاری مالکیت آن به فقرا، میتواند دوباره آنها را به چرخه بیخانمانی برگرداند؛ چراکه ممکن است دهکهای پایین درآمدی خانه واگذارشده را برای سایر نیازهای خود مانند درمان یا خورد و خوراک بفروشند.