توقف توسعه؛ سرنوشت محتوم جامعه‌‌ گرفتار در دام پوپولیسم

در دهه‌های اخیر، ادبیات توسعه به‌وضوح به‌ سوی یک اجماع نظری حرکت کرده است؛ کیفیت نهادی، پیش‌شرط توسعه پایدار و متوازن است. تجربه کشورهای گوناگون از آمریکای لاتین تا خاورمیانه، نشان می‌دهد که حتی در حضور منابع غنی یا ظرفیت‌های صنعتی، اگر نهادها به‌درستی طراحی و تثبیت نشده باشند، رشد اقتصادی یا ناپایدار می‌شود یا به نابرابری و رانتی‌شدن می‌انجامد. اما پرسش اصلی آن است که نهادهای ضعیف چگونه خود را بازتولید می‌کنند و نقش پوپولیسم در این میان چیست؟