ایران در چهار دهه اخیر شاهد تغییرات بنیادین اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی بوده است که هر یک از این تحولات را میتوان در بستر تحولات تاریخی و ساختارهای اجتماعی عمیقتر تحلیل کرد. این تحولات نه تنها نتیجه تعاملات داخلی میان نیروهای اجتماعی و سیاسی هستند، بلکه به شدت از پویاییهای بینالمللی، تحولات منطقهای و روندهای جهانی تأثیر گرفتهاند. در این مقاله، با تأکید بر دیدگاه جامعهشناسی تاریخی به بررسی این تغییرات در زمینه ساختار اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ایران پرداخته خواهد شد.