در آستانه سال نو، قصد دارم از نگاه خودم درباره چشمانداز آیندهپژوهی و اکوسیستم نوآوری در ایران، در ظرف زمان و مکان فعلی جامعه بنویسم. این موضوع علاوه بر جنبه روشنفکرانه، نیازمند دانش عمیق در زمینههای اقتصاد، فناوری، جامعهشناسی و... است. همچنین نیازمند تجربه زیسته در اتمسفر ملتهب کنونی و روبهروشدن با حقایقی نهچندان مطلوب است. بنابراین، فارغ از مطالعات و توصیفات فانتزی، ترجیح میدهم واقعیت را از زاویه تجربه زیسته یک دانشآموخته رشته کامپیوتر در دل جامعه بیان کنم.