ساعت 12:30 ظهر یکشنبه

یکی کوله‌پشتی با دفتر و کتاب‌های مدرسه به دوش دارد که بعد از تعطیلی مدرسه به خانه می‌رود. اما دیگری چند ورق فال یا دسته‌ای گل رز که باید سر چهارراه بفروشد. این تصویر روزمره‌ای است که شاید همه ما هر روز ظهر در کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر شاهد آن هستیم. کودکانی هم‌سن‌و‌سال هم، اما با هزاران دنیا تفاوت که چشمی دیگر آن را نمی‌بیند. مثل ساعت 12:30 ظهر روز یکشنبه که تنها برشی از ملغمه دردهای اجتماعی در این شهر را به تصویر می‌کشد.