هرچند هنوز سریر قدرت زیر پای دولت چهاردهم قرار نگرفته و فرمان هدایت مدیریت کشور در دستان مردان نوظهور حاکمیت واقع نشده است، شاید ارزیابی عملکرد مقداری دور از انتظار و ذهن و خیال باشد، اما حاکمشدن نوعی خودسانسوری در میان جامعه مطبوعاتی، رسانهای، احزاب سیاسی و... آینده خوشی را برای دولتهای به اصطلاح فراموشکار و گرفتار مسائل روزمره فراهم میکند.