دمانس و بیماری آلزایمر به دلیل ماهیت تراژیک خود قابلیت دراماتیک خوبی برای تبدیلشدن به قصه دارد. متین اوجانی اما این بیماری را از موقعیت تراژیک به روایتی استراتژیک درباره خانواده تبدیل میکند. قصه فیلم درباره مادر پیری به اسم خانجون است که دچار دمانس شده، اما هنوز اصلیترین آرزویش را از خاطر نبرده است؛ گویی آرزوهای آدمی هرگز دچار فراموشی نمیشود، بهویژه آرزوهایی که ریشه در یک باور و عقیده داشته باشد که آنچه آدمی به آن مؤمن است، نه در حافظه که در جانش مینشیند و همواره به حیات خود ادامه میدهد. …