رویکرد چین در قبال ایران، بهویژه پس از تجاوز ۱۲روزه اسرائیل، نمایانگر سیاستی دوپهلو و محتاطانه است که با ادعای روابط راهبردی دو کشور در تضاد قرار دارد. هرچند تهران و پکن در سالهای اخیر با امضای قراردادهایی مانند توافق ۲۵ساله و عضویت مشترک در سازمانهایی همچون بریکس و شانگهای بر همگرایی تأکید داشتهاند، اما در بزنگاههای امنیتی و نظامی، چین از حمایتهای ملموس نظامی خودداری کرده است.