دولت‌ها اصولا نمی‌توانند بازرگانان خوبی باشند

از آن هنگام که بازرگانی به معنی مبادله کالا در چارچوب تولید یا فراورده‌های مازاد بر نیاز جوامع بشری شکل گرفت و موضوع مبادله کالا به کالا مقبولیت یافت تا بعدها که ضرب مسکوکات از جنس‌های مختلف نقره، مس، مفرغ یا دیگر موارد متداول شد، تقریبا هیچ تشکیلات نظام‌مندی در ابعاد کوچک یا بزرگ در قالب‌های متفاوت اعم از دولت‌شهرهای کلاسیک روم باستان تا دولت‌ها و حکمرانی‌های بزرگ و وسیع رأسا وارد کار بازرگانی نشدند.