کام تلخ تولید

دردهای تن خسته مُلک، یکی، دوتا نیست! هرجا که بساط کاویدن را پهن کنی، انگار قبر‌ ناله‌ای را نبش کرده‌ای که از زیر خروارها خاکش، جسد دردهای چال‌شده بیرون می‌زند و آه و افغان، مانند چاهی که به نفت رسیده باشد، فوران می‌کند. این مُلک حالا چنین شده که در کنار سیاست و فرهنگ و البته اقتصاد، ناله‌های دیگری دارد. پای درددل کارگرش که بنشینی، تقریبا از همان جنس احوال را می‌بینی که با اهل تولید نشسته‌ای و از باب درددل، لَختی با آنها هم‌آوایی کرده‌ای. منشی فلان بنگاه خصوصی همان میزان ولع مهاجرت در سر دارد که پزشکش! …