افزایش پنجبرابری سالمندان تنها در ایران طی سه سال اخیر
در فاصلهی میان دو خبر، میان سالهای ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۴، رقمی که از یک میلیون و سیصد هزار سالمند تنها به نزدیک به هفت میلیون نفر میرسد، نه فقط عددی خشک، که روایتی از تغییرات ژرف اجتماعی است. تغییراتی که آرام و بیصدا، مثل فرسایش خاک، بنیانهای جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد.