در چهارمین دور از مذاکرات غیرمستقیم میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا که با میانجیگری فعال و بیطرفانه سلطنت عمان در مسقط برگزار شد، بار دیگر دیپلماسی در قامت ابزار مقاومت هوشمندانه و سیاستورزی معطوف به تأمین منافع ملی ایران ظاهر شد؛ مذاکراتی که در بستر یک هفته پرتنش و در سایه تردیدهای عمیق نسبت به اراده واقعی واشنگتن برای راهبرد فشار حداکثری آغاز شد، اما با شکلگیری نوعی درک متقابل نسبت به ضرورت عبور از بنبستهای سیاسی مزمن، به پایانی نسبتا مثبت رسید.