در میانه جنگ جهانی دوم و بمباران لندن توسط ارتش نازی، چرچیل در اقدامی نابخردانه و عجولانه که با واکنشهای جدی روانشناسان برجستهای مانند دونالد وینیکات و جان بالبی مواجه شد، دستور داد کودکان برای پرهیز از خطر بمباران از خانوادههایشان در لندن جدا شده و به پانسیونهایی در حومه لندن فرستاده شوند.